Elementi vrednovanja znanstvene izvrsnosti

Dinamika međunarodnog i nacionalnog sustava prosudbe znanstvene izvrsnosti, poglavito u posljednjih dvadesetak godina, ima obilježje „plimnih valova“ u kojima se na „vrhovima“ smjenjuju kvantitativni i kvalitativni kriteriji. Propitujući iskustva iz tog relativno dugog razdoblja, u radu se argumentira potreba građenja ravnoteže između kvantitativnih i kvalitativnih kriterija uspinjanjem na tri „stepenice“ oblikovanja cjelovite ocjene znanstvene izvrsnosti. U tom je smislu zalaganje za korištenje IF kao potrebne početne kvantitativne informacije koja doprinosi objektivizaciji procesa prosudbe znanstvene izvrsnosti. To je prva neophodna „stepenica“ koju treba proći, da bi se moglo popeti na drugu „stepenicu“. Drugu „stepenicu“ čine, i ocjena kvalitativne vrsnoće kako prezentiranog znanstvenog rada, i ocjena individualnih doprinosa (su)autora. To su pretpostavke cjelovite istorazinske stručne recenzije na konačnoj „trećoj“ stepenici utvrđivanja znanstvene izvrsnosti. U tom je smislu u radu ponuđen i orijentacijski sintetski model ravnotežne kombinacije kvantitativnih i kvalitativnih kriterija ne samo cjelovitog vrednovanja, nego i poticanja znanstvene izvrsnosti.